مقاله تاریخ هنر جهان

دانلود مقاله تاریخ هنر جهان

هنر ما قبل تاریخ

هنر ما قبل  تاریخ به سه دوره مهم تقسیم می شود :

الف- دوره پالئولینیک     ب- دوره نئولیتیک   ج-  دوره برنز  و آهن

در این دوره که از نظر زمان دورترین نقطه تاریخی را در بر می گیرد .اولین گام های بشر برای ساختن ابزار و وسایل مورد احتیاجش برداشته شد. از این دوره آثاری  در غارها بدست آمده است .

از این دوره آثاری از مجسمه و نقاشی در دست است مانند: ونوس ساویذیانو – ونوس ویلندورف حدود ۱۵۰۰۰- ۱۰۰۰۰ ق م و نقاشیهای غار آریژ  .

ب- دوره نئولیتیک: ( نوسنگی  )

اولین آثارمعماری و بناهای ساخته شده دست بشر در این دوره بوجود آمده است . زیرا دوره یخبندان به پایان رسید.

ج- دوره برنز و آهن :

این دوره از زمانی آغاز می شود که فلزات ساخته می شوند .در این عصر شهرسازی اهمیت پیدا می کند. دراین دوره است که ما با تمدنهای عظیمی چون مصر ، بین النهرین و مدیترانه آشنا می شویم .

هنر بدوی

امروز هنوز قبایلی  یافته می شوند که در شرایط عصر پارینه سنگی زندگی می کنند.مانند جامعه های بدوی آفریقای استوایی وجزایرجنوب اقیانوس  آرام و دو قاره شمالی و جنوبی آمریکا .

جامعه های بدوی دراساس روستایی ومستغنی از غیر اند ، واحدهای اجتماعی وسیاسی آنها به ترتیب دهکده وقبیله است، نه شهر و دولت . دو دوام و قرارشان مبتنی برحفظ رسوم وسنن است.بی یاری اسناد و اوراق نوشته شده قسمت عمده آثارهنری جنبه مذهبی دارد. تندیسها خلاصه و اغراق شده از آثار پیکر آدمی است .

دراغلب تندیسهای آفریقایی  پیکر انسان بطور تجریدی  و دور از واقع گرایی  نشان داده شده است درتندیسها اغراق دیده می شود . مثلا در پیکر انسان سر بزرگتر ساخته شده است .

در بین سرخپوستان نقاشی موقتی بنام نقاشی  شنی که توسط جادوگر قبیله به وجود می آید و او در مراسم مربوط به مداوای بیماران به کار می رود و در مراسم برای تضمین موفقیت در شکار و افزایش  قدرت انسان به کار می‌رود .

هنر مصر

هنرمصر از قدیمی ترین و شکل گرفته ترین نوع هنرهاست .

اختراع خط حدود ۵۰۰۰ سال قبل یکی ازپیروزیهای زودرس وضروری  تمدنهای بین النهرین و مصر بود .

تاریخ مصر به سه دوره مشخص تقسیم می شود .

پادشاهی کهن:آثار مصری از ۳۰۰۰ تا ۵۰۰ سال ق . ه به نحوی با هم شباهت دارند .

طرز فکر مصریان این بود که هر شخص باید بکوشد تا درزندگی خود وسایل خوشبختی  پس از مرگش را فراهم آورد. از این رو هرفرد مصری  می بایست آرامگاه ابدی خویش را چون جایگاهی همانند و یادآور محیط زندگی     روزانه اش ترتیب  دهد .

تا روح وی که در زبان مصری « کا »خوانده می شود درآن احساس آسودگی کند و نیز می بایست کالبدی جاودانی از خود باقی بگذارد . تا «کا» بتواند در آن حلول کند و به زندگی خود ادامه دهد . برای این منظور جسد را مومیایی  می کردند. واز بیم آنکه جدم ازمیان برود پیکره ایشان را از سنگ و فلز      می ساختند .

مشهورترین مقابر از نوع مصطبه مقبره پادشاه زوسر است .

در دوره سلسله سوم این مقابر شکل هرم هایی پله دار بخود گرفت. سیر تکاملی اهرام در دوره سلسله چهارم با  ساختمان هرمهای سه گانه   به اوج خود رسید .

پیکره خفرن پادشاه را نشسته بر تخت سلطنت نشان می دهد . درحالی که شاهین با بالهای خود پشت سر او را می پوشاند . پیکره موکرینوس جانشین خفرن و سازنده سوینی هرم جیزه  حدود ۲۵۰۰  ق م یکی از بهترین مجسمه‌های این دوره است . کاتب نشسته ۲۴۰۰ ق و م که چهار زانو نشسته از نمونه‌های بسیار خوب مجسمه سازی این دوره است .

پادشاهی میانه

در دوره امپراتوری میانه مصر دچار اغتشاشات داخلی و حمله اقوام گوناگون تغییر شکل می دهد . بهر حالت آثارعمده ای از این دوره نیست . مهم ترین آثار این دوره یکی معبد آمنه مه و دیگری معبد آمون است . مقابر نیز در کوه و صخره ها بوجود می آورند .

پادشاهی جدید : این دوره دوران شکوه و عظمت معماری است . معابد توت موس و آمنهوپت سوم در کارناک و بعد لوکسور و معبد آمون در کارناک  از آثارمعماری این دوره اند . در این دوره زیبایی و ظرافت معماری را تکمیل می‌کنند . در دوره سلسله بیستم  بار دیگر آثار هنری رو به سادگی  می روند. نمونه معابد عبید و خنشو می باشند.

نقش  برجسته  و نقاشی در این دوره رشد می کند . مانند نقش برجسته مقبره حور محب سقاره حدود ۱۳۵۵ ق . م .