تحقیق ایمنی در آزمایشگاه

دانلود تحقیق ایمنی در آزمایشگاه

ایمنی در آزمایشگاه
کروماتوگرافی روی قشر نازک
اطاق بسط دهنده:
یک کاغذ صافی که دارای ابعادی حدود ۱۰۰*۱۵۰ میلی متر است در یک بشر ۱۵۰ میلیمتری یا یک ارلن ۲۵۰ میلی‌لیتری دهانه گشاد به طوری که در شکل ۵ نشان داده شده، قرار دهید. باید به اندازه کافی حلال مورد نظر در ظرف ریخت تا حدود ۵ میلی‌متر از عمق ظرف پر شود. درب اطاقک را به طور کامل بسته و لااقل ۱۵ دقیقه به حال خود بگذارید تا تعادل بین فاز بخار و مایع در سراسر ظرف برفرار گردد. چوب پنبه برای درب ارلن مایر و صفحه‌ای از آلومینیوم برای پوشاندن بشر می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

تهیه صفحات
صفحات ۲۵*۷۵ میلی متر ر ا به طور کلی به۸ وسیله صابون و آب تمیز کرده و با آب و سپس با متانول آب کشیده و بگذارید به طور کامل خشک شود.
محدول یکنواختی از ۳۵ گرم سیلیکاژل جی و ۱۰۰ میلی لیتر کلرورفورم در یک ظرف دهانه گشاد تهیه کنید. درب ظرف را گذاشته و مخلوط را لااقل سه دقیقه تکان دهید. دو صفحه را بر روی هم منطبق کرده و با انتهای دو انگشت کاملا در عمق سوسپانسیون فرو برده، کمی به هم زده و آهسته از سوسپانسیون خارج کرده و اجازه دهید خشک شود. سپس دو صفحه را از هم جدا کرده و به طور افقی به حال خود بگذارید تا خشک شود.
یادداشت:

سیلیکاژل دارای سولفات کلسیم است که در چسبیدن آن به صفحه شیشه‌ای کمک می کند. چسبندگی مذکور را می‌توان به وسیله بخار آب افزایش داد. برای این عمل یک قیف را به طور معکوس بر روی حمام آب قرار داده و با انگشتان به طور افقی صفحه لعاب داده شده را بر روی بخار تا هنگام مرطوب شدن کامل نگهدارید (بدیهی است که ظرف لعاب دار باید بر روی بخار آب گرفته شود.)

برای فعال کردن جاذب، آن را باید در یک اتوو برای مدت ۳۰ دقیقه در حرارت ۱۰۵ درجه پخت یا اینکه در حرارت آزمایشگاه برای مدت یک شبانه روز به حال خود باقی گذاشت.

تذکری در ورد جاذب‌های tlc:
سیلیکاژل (sio2) جاذبی است که به مقیاس وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد و ذرات آن دارای ابعادی در حدود ۴۰-۴ میکرون بوده و معمولا محتوی عامل چسبناکی است که باعث پایداری بیشتر قشر بر روی صفحه می گردد. هنگامی که قشر را با معرف ظهور به طریق ترشح مرطوب می کنیم پایداری مورد بحث مهم می باشد. سیلیکاژل مرک آلمان دارای ۱۳% سولفات کلسیم و یک دوم ملکول آب است، که در اثر مجاورت با آب و بالاخره حرارت دادن تا خشک در پایین تر از ۱۱۰ درجه سانتیگراد به شکل  رسوب می کند.

سایر جاذب‌هالی موجود که دارای خواص کروماتوگرافی معین هستند، عبارتند از:
آلومین،‌سلولز، و پاره‌ای رزین‌های تبدیل یون.
کروماتوگرای قشر نازک پیگمان‌های گیاهی

عصاره‌های تغلیظ شده گیاهی را در کروماتوگرافی کاغذ دستور تهیه داده شده به کار ببرید. طرف چپ یک سرصفحه آماده شده یک عصاره‌، و طرف راست صفحه یک عصاره دیگر را قرار دهید. اگر عصاره سومی نیز در اخیتار است می توان در وسط آن دو قرارش داد. بیش از سه نوع عصاره را بر روی یک صفحه قرار ندهید.

لوله مویین را در داخل محلول مورد آزمایش فرو برده و سپس به طوری عمودی بر روی صفحه آماده شده در فاصله یک سانتیمتری انتهای آن قرار دهیده و مواظب باشید که لوله موئین باعث کنده شدن قشر نازک سیلیکاژل نگردد. لکه را با جریانی از ازت قبلی از افزودن مجدد عصاره در همان نقطه خشک نمایید. برای عصاره‌های مختلف لوله‌های موئین جداگانه و تمیز به کار برید.

بسط صفحه کروماتوگرافی عصاره اسفناج را با کلروفورم، عصاره‌های هویج و گوجه فرنگی را با هگزان- بنزن به نسبت ۱:۴ انجام دهید. صفحه آمده شده را به یکی از دو اطاقک توضیح داده شده پس از ایجاد تعادل انتقال دهید. بسط را تا زمانی بگذارید ادامه یابد که حلال به حدود یک سانتیمتری سرصفحه رسیده باشد. بهتر است قبل از شروع عمل در یک سانتیمتری سرصفحه علامتی گذاشته شود در جریان این بسط که در حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه وقت لازم است، اطاقک بسط باید کاملا بسته باشد.

پس از اینکه صفحه را از اطاقک خارج کردید برای حذف حلال مدت کوتاهی بر روی حمام بخار یا یک صفحه گرم قرار دهید. حال دومین حلال بسط دهنده را که مخلوطی از ۱:۲۴ کلروفورم- متانول است برای حل پیگمانهایی که در مبدأ باقی مانده‌اند می‌توان به کار برد. لکه‌های مرئی مربوط به کاروتن‌ها (نارنجی متمایل به قرمز)، کلروفیل‌ها (سبز متمایل به آبی) گزانتوفیل (زرد) می‌باشند. رکوردی از کروماتوگرام باید تهیه گردد و برای انجام آن تکه‌ای از نوار چسب مرئی را بر روی لکه بچسبانید. حال نوار چسب به پشت آن بچسبانید، نواری که بدین ترتیب به دست می‌آید به عنوان رکورد کروماتوگرام خود به کتابچه گزارش کار بچسبانید (ضمناً می‌توانید دیاگرام کروماتوگرام خود را در کتابچه رسم کنید).

عصاره اسفناج، کلروفیل‌های b, a و همچنین کاروتن‌ها و گزانتوفیل‌ها را در بر دارد. از آنجایی که گزانتوفیل‌ها ئیدروکربورهای غیر اشباعی هستند، در نتیجه بزرگترین Rfها را دارند. کلروفیل‌ها خاصیت قطبی بیشتر داشته و جابجا شدن آنها آهسته تر است. گزانتوفیل‌ها کاروتن‌هایی هستند که دارای استخلافهای کربونیل، ئیدرواکسیل و اکسید می‌باشند و در نتیجه خاصیت قطبی آنها گوناگون بوده و تفاوت در بالا و پایین کلروفیل‌ها مشاهده می‌شوند. هویج (یک نوع ریشه) و گوجه فرنگی (یک نوع میوه) به طریق فتوسنتز تهیه نمی‌گردند و بدینواسطه است که کلروفیل ندارند. پیگمان اصلی هویج بتاکاروتن و پیگمان اصلی گوجه فرنگی لیکوین می‌باشد.